اسکار زرد یا اسکار لیموئی از جمله ماهیان کمیاب آکواریومی محسوب می شود. رنگ بدن این ماهی به رنگ زرد یک دست بدون هیچ نقشی بر روی آن است. ماهی اسکار با نام های سیچلاید مرمری و سیچلاید مخملی نیز شناخته می شود. اسکار انتخاب خوبی برای آکواریوم های بزرگ محسوب می شود. اسکار از جمله ماهیان گوشتخوار مقاوم است که به مراقبت زیادی نیاز ندارد. ماهی اسکار عمر زیادی می کند و تا 30 سانتی متر رشد می کند. افرادی که به نگهداری اسکار می پردازند پس از مدتی این ماهی را یکی از اعضای خانه ی خود خواهند دانست. ماهی اسکار به آکواریومی با حداقل حجم 260 لیتر دارای سنگ های درشت در کف آن و تعدادی تخته سنگ در آن نیاز دارد. این حجم آکواریوم موجب رشد سریع تر ماهی و سلامت بیشتر آن می شود. هرچه اندازه ی ماهی کوچک تر باشد می توان از آکواریوم های کوچک تر استفاده کرد. اما با گذشت زمان و رشد ماهی باید آکواریوم نیز به آکواریومی بزرگتر تبدیل شود. بهتر است که از قرار دادن گیاه در آکواریوم این ماهی خودداری شود. اما در صورت استفاده از گیاه، باید از گیاهانی مقاوم استفاده نمود و روی ریشه ی آن ها را نیز به وسیله ی تخته سنگ پوشاند. زیرا اسکار درون سنگ های کف آکواریوم حفره ایجاد می کند و به راحتی می تواند به ریشه ی گیاهان صدمه وارد کند. اسکار به خوردن ماهی های کوچک تر از خود علاقه ی شدیدی نشان می دهد. به همین دلیل بهتر است که با ماهی های هم اندازه ی خود نگهداری شود. دمای 22 تا 28 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 6.0 تا 8.0 برای این ماهی مناسب است. ماهی نر و ماده رفتار صلح آمیزی با یکدیگر دارند. تشخیص جنسیت در ماهی اسکار کار دشواری است. مطمئن ترین راه، بررسی لوله ی ماهی ها است. نوک لوله ی ماهی نر تیز است در صورتی که نوک لوله ی ماهی ماده گرد است. این روش معایبی دارد که مهمترین آن این است که لوله ی ماهی ماده تنها در زمان تخمریزی بیرون می آید. تفاوت دیگر، شکل سر ماهی است. سر ماهی نر نسبت به سر ماهی ماده شکستگی بیشتری دارد. همچنین لب های ماهی نر نسبت به لب های ماهی ماده بزرگترند. ماهی اسکار در آبی شفاف و تمیز و در دمای 28 تا 31 درجه ی سانتی گراد تخمریزی می نماید. ماهی نر و ماده قبل از تخمریزی حفره ای در کف آکواریوم ایجاد می کنند. در شرایط عادی، تخمریزی درون این حفره انجام می شود. اما بهتر است که پس از مشاهده ی این عمل یک سنگ صاف مرمر درون آکواریوم قرار دهید. در این هنگام، ماهی ها تخته سنگ را به دقت تمیز کرده و بر روی آن تخمریزی می نمایند. لاروها پس از 24 ساعت از تخم خارج می شوند. در صورت مساعد بودن شرایط آکواریوم، والدین بدون هیچ مشکلی از نوزادان مراقبت خواهند کرد. اما در صورتی که شرایط آکواریوم مناسب نباشد ممکن است والدیت تخم ها و لاروهای خود را بخورند. تغذیه ی نوزادان پس از جذب کیسه ی زرده اهمیت فراوانی دارد. بهترین غذا برای آن ها نوزاد آرتمیا است. ماهی اسکار را می توان با غذاهای مختلفی تغذیه نمود. دل مرغ، کرم خونی منجمد، ماهی های ریز زنده و غذاهای خشک برای این ماهی مناسب هستند. مصرف زیاد دل مرغ توصیه نمی شود. چرا که چربی بیش از حد موجب بروز بیماری های روده ای در ماهی خواهد شد. ماهی اسکار در اندازه های مختلف با ماهی های مختلفی سازگاری دارد. در زمانی که اندازه ی ماهی اسکار کمتر از 10 سانتی متر است می توان آن را با انواع لوچ ها و شارک ها نگهداری نمود. در اندازه های بزرگتر بهتر است که ماهی اسکار با سایر هم نوعان خود نگهداری شود. اما به هر حال نگهداری آن با ماهی هایی همچون پرت، سورم و پنکوسی مشکل خاصی به وجود نخواهد آورد. مطالب مرتبط: انواع مختلف اسکار ، ماهی شارک ، ماهی سورم

نوشته شده در  دوشنبه بیست و سوم مرداد 1391ساعت 0:2  توسط سعید |  آرشیو نظرات

اسکار قرمز در دو نوع مختلف با ترکیب رنگ قرمز- سیاه و قرمز- سفید وجود دارد. رنگ کلی بدن قرمز است و قسمت هایی بر روی سر سیاه یا سفید رنگ است. ماهی اسکار با نام های سیچلاید مرمری و سیچلاید مخملی نیز شناخته می شود. اسکار انتخاب خوبی برای آکواریوم های بزرگ محسوب می شود. اسکار از جمله ماهیان گوشتخوار مقاوم است که به مراقبت زیادی نیاز ندارد. ماهی اسکار عمر زیادی می کند و تا 30 سانتی متر رشد می کند. افرادی که به نگهداری اسکار می پردازند پس از مدتی این ماهی را یکی از اعضای خانه ی خود خواهند دانست. ماهی اسکار به آکواریومی با حداقل حجم 260 لیتر دارای سنگ های درشت در کف آن و تعدادی تخته سنگ در آن نیاز دارد. این حجم آکواریوم موجب رشد سریع تر ماهی و سلامت بیشتر آن می شود. هرچه اندازه ی ماهی کوچک تر باشد می توان از آکواریوم های کوچک تر استفاده کرد. اما با گذشت زمان و رشد ماهی باید آکواریوم نیز به آکواریومی بزرگتر تبدیل شود. بهتر است که از قرار دادن گیاه در آکواریوم این ماهی خودداری شود. اما در صورت استفاده از گیاه، باید از گیاهانی مقاوم استفاده نمود و روی ریشه ی آن ها را نیز به وسیله ی تخته سنگ پوشاند. زیرا اسکار درون سنگ های کف آکواریوم حفره ایجاد می کند و به راحتی می تواند به ریشه ی گیاهان صدمه وارد کند. اسکار به خوردن ماهی های کوچک تر از خود علاقه ی شدیدی نشان می دهد. به همین دلیل بهتر است که با ماهی های هم اندازه ی خود نگهداری شود. دمای 22 تا 28 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 6.0 تا 8.0 برای این ماهی مناسب است. ماهی نر و ماده رفتار صلح آمیزی با یکدیگر دارند. تشخیص جنسیت در ماهی اسکار کار دشواری است. مطمئن ترین راه، بررسی لوله ی ماهی ها است. نوک لوله ی ماهی نر تیز است در صورتی که نوک لوله ی ماهی ماده گرد است. این روش معایبی دارد که مهمترین آن این است که لوله ی ماهی ماده تنها در زمان تخمریزی بیرون می آید. تفاوت دیگر، شکل سر ماهی است. سر ماهی نر نسبت به سر ماهی ماده شکستگی بیشتری دارد. همچنین لب های ماهی نر نسبت به لب های ماهی ماده بزرگترند. ماهی اسکار در آبی شفاف و تمیز و در دمای 28 تا 31 درجه ی سانتی گراد تخمریزی می نماید. ماهی نر و ماده قبل از تخمریزی حفره ای در کف آکواریوم ایجاد می کنند. در شرایط عادی، تخمریزی درون این حفره انجام می شود. اما بهتر است که پس از مشاهده ی این عمل یک سنگ صاف مرمر درون آکواریوم قرار دهید. در این هنگام، ماهی ها تخته سنگ را به دقت تمیز کرده و بر روی آن تخمریزی می نمایند. لاروها پس از 24 ساعت از تخم خارج می شوند. در صورت مساعد بودن شرایط آکواریوم، والدین بدون هیچ مشکلی از نوزادان مراقبت خواهند کرد. اما در صورتی که شرایط آکواریوم مناسب نباشد ممکن است والدیت تخم ها و لاروهای خود را بخورند. تغذیه ی نوزادان پس از جذب کیسه ی زرده اهمیت فراوانی دارد. بهترین غذا برای آن ها نوزاد آرتمیا است. ماهی اسکار را می توان با غذاهای مختلفی تغذیه نمود. دل مرغ، کرم خونی منجمد، ماهی های ریز زنده و غذاهای خشک برای این ماهی مناسب هستند. مصرف زیاد دل مرغ توصیه نمی شود. چرا که چربی بیش از حد موجب بروز بیماری های روده ای در ماهی خواهد شد. ماهی اسکار در اندازه های مختلف با ماهی های مختلفی سازگاری دارد. در زمانی که اندازه ی ماهی اسکار کمتر از 10 سانتی متر است می توان آن را با انواع لوچ ها و شارک ها نگهداری نمود. در اندازه های بزرگتر بهتر است که ماهی اسکار با سایر هم نوعان خود نگهداری شود. اما به هر حال نگهداری آن با ماهی هایی همچون پرت، سورم و پنکوسی مشکل خاصی به وجود نخواهد آورد. مطالب مرتبط: اسکار ، ماهی دیسکس ، معرفی تصویری ماهی اسکار ، ماهی اسکات

شته شده در  شنبه هفتم مرداد 1391ساعت 0:2  توسط سعید |  آرشیو نظرات

اسکار باله بلند در رنگ های مختلفی وجود دارد. تنها تفاوت آن با سایر گونه های اسکار، دم و باله های بلند و کشیده ی آن است. ماهی اسکار با نام های سیچلاید مرمری و سیچلاید مخملی نیز شناخته می شود. اسکار انتخاب خوبی برای آکواریوم های بزرگ محسوب می شود. اسکار از جمله ماهیان گوشتخوار مقاوم است که به مراقبت زیادی نیاز ندارد. ماهی اسکار عمر زیادی می کند و تا 30 سانتی متر رشد می کند. افرادی که به نگهداری اسکار می پردازند پس از مدتی این ماهی را یکی از اعضای خانه ی خود خواهند دانست. ماهی اسکار به آکواریومی با حداقل حجم 260 لیتر دارای سنگ های درشت در کف آن و تعدادی تخته سنگ در آن نیاز دارد. این حجم آکواریوم موجب رشد سریع تر ماهی و سلامت بیشتر آن می شود. هرچه اندازه ی ماهی کوچک تر باشد می توان از آکواریوم های کوچک تر استفاده کرد. اما با گذشت زمان و رشد ماهی باید آکواریوم نیز به آکواریومی بزرگتر تبدیل شود. بهتر است که از قرار دادن گیاه در آکواریوم این ماهی خودداری شود. اما در صورت استفاده از گیاه، باید از گیاهانی مقاوم استفاده نمود و روی ریشه ی آن ها را نیز به وسیله ی تخته سنگ پوشاند. زیرا اسکار درون سنگ های کف آکواریوم حفره ایجاد می کند و به راحتی می تواند به ریشه ی گیاهان صدمه وارد کند. اسکار به خوردن ماهی های کوچک تر از خود علاقه ی شدیدی نشان می دهد. به همین دلیل بهتر است که با ماهی های هم اندازه ی خود نگهداری شود. دمای 22 تا 28 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 6.0 تا 8.0 برای این ماهی مناسب است. ماهی نر و ماده رفتار صلح آمیزی با یکدیگر دارند. تشخیص جنسیت در ماهی اسکار کار دشواری است. مطمئن ترین راه، بررسی لوله ی ماهی ها است. نوک لوله ی ماهی نر تیز است در صورتی که نوک لوله ی ماهی ماده گرد است. این روش معایبی دارد که مهمترین آن این است که لوله ی ماهی ماده تنها در زمان تخمریزی بیرون می آید. تفاوت دیگر، شکل سر ماهی است. سر ماهی نر نسبت به سر ماهی ماده شکستگی بیشتری دارد. همچنین لب های ماهی نر نسبت به لب های ماهی ماده بزرگترند. ماهی اسکار در آبی شفاف و تمیز و در دمای 28 تا 31 درجه ی سانتی گراد تخمریزی می نماید. ماهی نر و ماده قبل از تخمریزی حفره ای در کف آکواریوم ایجاد می کنند. در شرایط عادی، تخمریزی درون این حفره انجام می شود. اما بهتر است که پس از مشاهده ی این عمل یک سنگ صاف مرمر درون آکواریوم قرار دهید. در این هنگام، ماهی ها تخته سنگ را به دقت تمیز کرده و بر روی آن تخمریزی می نمایند. لاروها پس از 24 ساعت از تخم خارج می شوند. در صورت مساعد بودن شرایط آکواریوم، والدین بدون هیچ مشکلی از نوزادان مراقبت خواهند کرد. اما در صورتی که شرایط آکواریوم مناسب نباشد ممکن است والدیت تخم ها و لاروهای خود را بخورند. تغذیه ی نوزادان پس از جذب کیسه ی زرده اهمیت فراوانی دارد. بهترین غذا برای آن ها نوزاد آرتمیا است. ماهی اسکار را می توان با غذاهای مختلفی تغذیه نمود. دل مرغ، کرم خونی منجمد، ماهی های ریز زنده و غذاهای خشک برای این ماهی مناسب هستند. مصرف زیاد دل مرغ توصیه نمی شود. چرا که چربی بیش از حد موجب بروز بیماری های روده ای در ماهی خواهد شد. ماهی اسکار در اندازه های مختلف با ماهی های مختلفی سازگاری دارد. در زمانی که اندازه ی ماهی اسکار کمتر از 10 سانتی متر است می توان آن را با انواع لوچ ها و شارک ها نگهداری نمود. در اندازه های بزرگتر بهتر است که ماهی اسکار با سایر هم نوعان خود نگهداری شود. اما به هر حال نگهداری آن با ماهی هایی همچون پرت، سورم و پنکوسی مشکل خاصی به وجود نخواهد آورد. مطالب مرتبط: ماهی اسکار ، تصاویر ماهی اسکار

نوشته شده در  پنجشنبه بیست و نهم تیر 1391ساعت 0:2  توسط سعید |  آرشیو نظرات

اسکار تایگر دارای دو نوع تایگر و تایگر آلبینو می باشد. نوع اول به رنگ سیاه با خال های قرمز بر روی بدن است و نوع دوم سفید رنگ است و خال های قرمزی بر روی بدن دارد. ماهی اسکار با نام های سیچلاید مرمری و سیچلاید مخملی نیز شناخته می شود. اسکار انتخاب خوبی برای آکواریوم های بزرگ محسوب می شود. اسکار از جمله ماهیان گوشتخوار مقاوم است که به مراقبت زیادی نیاز ندارد. ماهی اسکار عمر زیادی می کند و تا 30 سانتی متر رشد می کند. افرادی که به نگهداری اسکار می پردازند پس از مدتی این ماهی را یکی از اعضای خانه ی خود خواهند دانست. ماهی اسکار به آکواریومی با حداقل حجم 260 لیتر دارای سنگ های درشت در کف آن و تعدادی تخته سنگ در آن نیاز دارد. این حجم آکواریوم موجب رشد سریع تر ماهی و سلامت بیشتر آن می شود. هرچه اندازه ی ماهی کوچک تر باشد می توان از آکواریوم های کوچک تر استفاده کرد. اما با گذشت زمان و رشد ماهی باید آکواریوم نیز به آکواریومی بزرگتر تبدیل شود. بهتر است که از قرار دادن گیاه در آکواریوم این ماهی خودداری شود. اما در صورت استفاده از گیاه، باید از گیاهانی مقاوم استفاده نمود و روی ریشه ی آن ها را نیز به وسیله ی تخته سنگ پوشاند. زیرا اسکار درون سنگ های کف آکواریوم حفره ایجاد می کند و به راحتی می تواند به ریشه ی گیاهان صدمه وارد کند. اسکار به خوردن ماهی های کوچک تر از خود علاقه ی شدیدی نشان می دهد. به همین دلیل بهتر است که با ماهی های هم اندازه ی خود نگهداری شود. دمای 22 تا 28 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 6.0 تا 8.0 برای این ماهی مناسب است. ماهی نر و ماده رفتار صلح آمیزی با یکدیگر دارند. تشخیص جنسیت در ماهی اسکار کار دشواری است. مطمئن ترین راه، بررسی لوله ی ماهی ها است. نوک لوله ی ماهی نر تیز است در صورتی که نوک لوله ی ماهی ماده گرد است. این روش معایبی دارد که مهمترین آن این است که لوله ی ماهی ماده تنها در زمان تخمریزی بیرون می آید. تفاوت دیگر، شکل سر ماهی است. سر ماهی نر نسبت به سر ماهی ماده شکستگی بیشتری دارد. همچنین لب های ماهی نر نسبت به لب های ماهی ماده بزرگترند. ماهی اسکار در آبی شفاف و تمیز و در دمای 28 تا 31 درجه ی سانتی گراد تخمریزی می نماید. ماهی نر و ماده قبل از تخمریزی حفره ای در کف آکواریوم ایجاد می کنند. در شرایط عادی، تخمریزی درون این حفره انجام می شود. اما بهتر است که پس از مشاهده ی این عمل یک سنگ صاف مرمر درون آکواریوم قرار دهید. در این هنگام، ماهی ها تخته سنگ را به دقت تمیز کرده و بر روی آن تخمریزی می نمایند. لاروها پس از 24 ساعت از تخم خارج می شوند. در صورت مساعد بودن شرایط آکواریوم، والدین بدون هیچ مشکلی از نوزادان مراقبت خواهند کرد. اما در صورتی که شرایط آکواریوم مناسب نباشد ممکن است والدیت تخم ها و لاروهای خود را بخورند. تغذیه ی نوزادان پس از جذب کیسه ی زرده اهمیت فراوانی دارد. بهترین غذا برای آن ها نوزاد آرتمیا است. ماهی اسکار را می توان با غذاهای مختلفی تغذیه نمود. دل مرغ، کرم خونی منجمد، ماهی های ریز زنده و غذاهای خشک برای این ماهی مناسب هستند. مصرف زیاد دل مرغ توصیه نمی شود. چرا که چربی بیش از حد موجب بروز بیماری های روده ای در ماهی خواهد شد. ماهی اسکار در اندازه های مختلف با ماهی های مختلفی سازگاری دارد. در زمانی که اندازه ی ماهی اسکار کمتر از 10 سانتی متر است می توان آن را با انواع لوچ ها و شارک ها نگهداری نمود. در اندازه های بزرگتر بهتر است که ماهی اسکار با سایر هم نوعان خود نگهداری شود. اما به هر حال نگهداری آن با ماهی هایی همچون پرت، سورم و پنکوسی مشکل خاصی به وجود نخواهد آورد.                       مطالب مرتبط: ماهی اسکار ، معرفی تصویری ماهی اسکار ، عکس از ماهی اسکار

وشته شده در  شنبه هفدهم تیر 1391ساعت 0:2  توسط سعید |  آرشیو نظرات

با توجه به این نکته که امروزه ماهی اسکار به یکی از محبوب ترین ماهیان آکواریومی تبدیل شده است بر آن شدیم تا در این پست به معرفی تصویری انواع مختلف این ماهی بپردازیم. معرفی تصویری ماهی اسکار:                          اسکار قرمز آلبینو                                                اسکار تایگر آلبینو                          اسکار بالن                                                       اسکار خونی                               اسکار قرمز                                              اسکار لیموئی سان شاین                               اسکار تایگر                                                  اسکار باله بلند                          اسکار معمولی   گونه های معرفی شده از جمله معروف ترین گونه های اسکار به شمار می آیند. لازم به ذکر است که علاوه بر این گونه ها، گونه های دیگری نیز در منابع مختلف معرفی شده اند.